بیوگرافی علیرضا منصوریان

بیوگرافی علیرضا منصوریان به همراه مصاحبه

• نام:علیرضا
• نام خانوادگی:منصوریان
• تاریخ تولد:11 آذر 1350
• محل تولد:تهران
• قد:1٫74 متر
• پست:هافبک
• فرزندان:امیر

زندگی شخصی علیرضا منصوریان

علیرضا منصوریان 11 آذر 1350 در تهران متولد شد، او یک برادر و دو خواهر دارد. علیرضا و خواهر بزرگ ترشان تشکیل خانواده داده اند، اما برادر و خواهر کوچکترشان هنوز ازدواج نکرده و در خانه پدری زندگی می کنند.

همسر و فرزندان علیرضا منصوریان

علیرضا ازدواج کرده و یک پسر به نام امیر دارد و این تنها فرزند وی می باشد. از جمله ویژگی های او این است که چه در زمان مجردی و چه بعد از ازدواج، به شدت به خانه و خانواده وابسته می باشد و به جز تمرین و محل کار، فقط در خانه می توان او را یافت.

ماشین علیرضا منصوریان

او در روزهای ابتدایی فوتبالش ماشین باز بود و زیاد اهل ماشین عوض کردن بود، اما سال هاست که علیرضا با یک ماشین دیده می شود. یک ماکسیمای بادمجونی رنگ که تنها خودرویی است که او در این هفت- هشت- ده سال اخیر داشته و سوار آن شده. تقریباً این ماشین یه جورایی تبدیل به شناسه علیرضا هم شده. هرچند مدتی است که به فکر ماشین جدید افتاده ، اما خب هنوز وفاداری خود را به خودروی قدیمی اش حفظ کرده است.

لباس های برند

علیرضا یک مارک باز و یک برند باز حرفه ای است. او هیچ لباسی را نمی پوشد مگر اینکه برند باشد و هیچ عطر و ادکلنی را استفاده نمی کند مگر اینکه یک مارک معروف باشد. معمولاً لباس هایش را از خارج از کشور تهیه می کند. در زمینه عطر و ادکلن هم بیشتر از هر برندی، از پولوی سبز و چنل استفاده می کند. معمولاً رایحه چنل و یا پولوی سبز، یکی از نشانه های این است که به تازگی وی از آن محل رد شده.

عاشق تماشای فیلم

علیرضا یک عشق فیلم واقعی است. او علاقه بسیار زیادی به تماشای فیلم دارد. به خصوص فیلم های خارجی و زبان اصلی. بد نیست بدانید که فیلم دیدن علیرضا هم با یک عادت های خاص توأم است. از جمله اینکه صدای فیلم را آنقدر زیاد می کند که شاید تا یکی- دو تا خانه آنطرف تر هم صدای فیلم را بشنوند. معمولاً در این مواقع ساعت و زمان هم خیلی اهمیت ندارد.

از موبایل متنفرم

موبایل، موبایل و موبایل… همه دوستان، نزدیکان، آشنایان و خلاصه هر آنکسی که علیرضا را می شناسد و با او ارتباط دارد، قطعاً می داند که او از موبایل متنفر است و تنها به جهت کارهای خیلی ضروری اش از آن استفاده می کند. علیرضا هیچ اعتقادی به جواب دادن به تلفن همراه ندارد و معمولاً از این وسیله به عنوان دکور استفاده می کند. موبایل او 99 درصد مواقع سایلنت است و حتی به میس کال های زیادی نگاه هم نمی کند. کسی نمی داند، اما شاید بارها آرزو کرده باشد که قبل از اختراع موبایل زندگی می کرد.

بیشتربخوانید: بیوگرافی جلال حسینی

علیرضا منصوریان قاری قرآن

شاید جالب باشد بدانید که منصوریان یک قاری زبردست قرآن است و قرآن را با قرائت و به زیبایی تلاوت می کند و در دوران نوجوانی و جوانی در مسابقات قرائت قرآن کشور نیز شرکت می کرده و عناوینی نیز در این زمینه داشته. همچنین او عاشق اهل بیت(ع) و به خصوص، امام حسین (ع) است و در دهه اول محرم هرکاری داشته باشد، حضور در هیأت های عزاداری را از قلم نمی اندازد. به خصوص او تعصب خاصی روی هیأت قدیمی محل پدری اش دارد و هرکجای دنیا باشد برای تاسوعا و عاشورای حسینی خودش را به هیأت قدیمی رسانده و در کنار بچه محل های قدیمی اش عزاداری می کند.

طرفدار استقلال و رئال مادرید

علیرضا منصوریان یک استقلالی – رئالی واقعی است. او همانقدر که روی استقلال تعصب دارد، روی رئال هم تعصب دارد. جالب اینجاست که امیر پسرش هم مثل پدرش یک استقلالی-رئالیه متعصب است، اما باز هم جالب تر این است که محمدرضا برادرش، یک پرسپولیسی- بارسائی است و در زمینه فوتبال 180 درجه با علیرضا تفاوت دارد.

یک کشتی گیر موفق

باور کنید که اگر علیرضا فوتبالیست نمی شد، حتماً کشتی گیر می شد و اگر کشتی گیر می شد هم مثل فوتبال، یک کشتی گیر موفق بود و حتی شاید موفق تر از فوتبال. خیلی ها می گویند اگر علیرضا به جای فوتبال به سمت کشتی می رفت حتماً قهرمان المپیک می شد. زمانی که در استقلال بازی می کرد، با همه هم تیمی هایش کشتی می گرفت و هیچ کدام از هم تیمی هایش نمی توانستند علی را زمین بزنند. البته هماورد علیرضا در زمینه کشتی در تیم استقلال محمود فکری بود که او هم می توانست یک کشتی گیر موفق باشد. این را هم بدانید که علیرضا و محمود فکری هیچ گاه با هم کشتی نگرفتند.

تسلط به چند زبان خارجی

شاید کمتر کسی بداند که علیرضا منصوریان از جمله فوتبالیست های با سواد، دارای مطالعه فراوان و مسلط به زبان و یا بهتر بگوییم به زبان های خارجی می باشد. او علاوه بر تسلط بی نظیرش به زبان انگلیسی، در مکالمه به زبان های آلمانی، عربی، ترکی استانبولی و البته یونانی هم تبحر خاصی دارد. اینطوری بگوییم که بالاخره هیچ کجای دنیا لنگ نمی ماند و بالاخره گلیم خودش را از آب بیرون می کشد.

باشگاه بدنسازی در خانه

علیرضا هنوز هم به شدت تمرین و ورزش می کند. او علاوه بر اینکه همزمان با تمرینات تیمش با شدت تمرین و ورزش می کند، در منزلش نیز تقریباً یک باشگاه بدنسازی کامل دارد. او یک اطاق را اختصاص داده به تجهیز کردن توسط دستگاه های بدنسازی و امکان ندارد که روزی یک ساعت را به صورت حرفه ای جدی ورزش نکند.

 آغاز فوتبال حرفه ای

او فوتبال را از سال 1366 به صورت رسمی در تیم بنیاد شهید تهران آغاز کرد و بعد از 2 فصل بازی در این تیم برای گذراندن خدمت سربازی در سال 1370 به تیم فجر سپاه تهران پیوست. پس از پایان خدمت سربازی و به دلیل درخشش در تیم فجر سپاه، در سال 1372 راهی تیم تازه تأسیس و متمول پارس خودرو شد.

دوران باشگاهی

پارس خودرو

علیرضا منصوریان در فصل 73 لیگ آزادگان با تیم پارس خودرو در فوتبال ایران چهره شد و با درخشش در این تیم تهرانی نظرها را به خود جلب کرد. بعد از پایان فصل که با سقوط این تیم به دسته دو همراه شد ، منصوریان به پیشنهاد استقلال پاسخ مثبت داد و در بهمن ماه 73 به استقلال پیوست. در آن زمان نصرالله عبداللهی سرمربی استقلال بود که البته در هفته سوم جای خود را به پورحیدری داد.

 استقلال

منصوریان در اردیبهشت 74 و در جام نقش جهان برای اولین بار مقابل کشاورز پیراهن استقلال را برتن کرد. اما اولین بازی رسمی وی 28/2/74 و در هفته اول لیگ مقابل برق شیراز بود. دو هفته بعد مقابل کشاورز اولین گل خود را به ثمر رساند . این بازیکن در هفته هفتم و مقابل پاس یکی از گلهای به یاد ماندنی لیگ را با یک ضربه از راه دور به ثمر رساند ، گلی که باعث شهرت این بازیکن در لیگ شد. منصوریان در یک انتخاب رسمی از سوی فدراسیون فوتبال به عنوان یکی از 3 بازیکن برتر فصل 74 برگزیده شد. ضمن آنکه در این فصل قهرمانی جام حذفی را نیز تجربه کرد.

اولین بازی ملی

در سال 75 منصوریان تنها بازیکن انتخابی مایلی کهن از استقلال برای تیم ملی بود و این بازیکن حداقل سهمیه را برای آبی ها در تیم ملی حفظ کرد. منصوریان در بازی دوستانه با کویت (2-2) اولین بازی ملی خود را در سن 25 سالگی تجربه کرد و جالب اینکه آخرین بازی ملی او نیز مقابل کویت در بازیهای آسیایی 1998 رقم خورد. چند روز بعد در مسابقات مقدماتی جام ملتهای آسیا در مسقط ، منصوریان اولین گل ملی خود را مقابل سریلانکا به ثمر رساند. در جام ملتهای 1996 با تیم ملی به مقام سوم آسیا رسید و در مسابقات مقدماتی جام جهانی 1998 نیز تیم ملی را همراهی کرد.

بالیستر سنترال

علیرضا منصوریان در اسفندماه 75 به تیم” بالیستر سنترال “سنگاپور پیوست تا بازی در خارج از کشور را نیز به کارنامه خود اضافه کند. وی با این تیم در لیگ سنگاپور چهارم شد . یک سال بعد و در دی ماه 76 وی مجددا به استقلال بازگشت و با استقلال قهرمانی لیگ آزادگان را تجربه کرد. درجام جهانی 1998 ، منصوریان در دو بازی مقابل آمریکا و آلمان به عنوان بازیکن جانشین به بازی امد و تصویر او بعد از گل مهدوی کیا مقابل آمریکا هنوز در یادها باقی مانده است. منصوریان در مجموع 47 بازی ملی انجام داد و 8 گل نیز به ثمر رساند.

اشکودا زانتی

در فصل 77 و پس از پایان بازیهایی آسیایی که با قهرمانی ایران خاتمه یافت ، منصوریان راهی لیگ یونان شد و پیراهن تیم اشکودا زانتی را برتن کرد. وی در 17 بازی نیم فصل دوم برای این تیم بازی کرد و در جام حذفی نیز در شکست 3-1 مقابل المپیاکوس زننده تک گل تیمش بود. در فصل بعد منصوریان مدتی در تیم اشکودا توپ زد و نیم فصل دوم به تیم آپولون پیوست و تنها گل خود در لیگ یونان را برای این تیم به ثمر رساند. وی در مجموع 31 بازی در لیگ یونان انجام داد و یک گل به ثمر رساند.

بوندس لیگا

منصوریان در فصل 01/2000 به تیم دسته دومی سن پائولی آلمان پیوست و با این تیم مقام سوم بوندس لیگای دو را کسب کرد و به بوندس لیگا آمد. وی با سن پائولی در بوندس لیگا فصل بسیار ناموفق را پشت سر گذاشت و فقط در 4 بازی برای این تیم به میدان رفت و در نهایت با سقوط سن پائولی ، منصوریان نیز پس از دو فصل ناموفق از این تیم جدا شد.

بازگشت به استقلال

با بازگشت به ایران دوباره پیراهن استقلال را بر تن کرد ولی در تیم رولند کخ و بعد قلعه نوعی به عنوان بازیکن جانشین استفاده می شد. در فصل 84 که با قهرمانی استقلال همراه شد ، منصوریان علیرغم اینکه گلی به ثمر نرساند ولی نقش مهمی در قهرمانی آبی ها داشت. در دوره مربیگری فیروز کریمی بود که به عنوان بازیکن ثابت مورد استفاده قرار می گرفت ، اما با بازگشت قلعه نوعی فقط در بازی برگشت فینال جام حذفی مقابل پگاه گیلان برای دقایقی به بازی گرفته شد.

 علیرضا منصوریان در استقلال

تعداد گل ها

منصوریان در مجموع 221 بار در مسابقات رسمی برای استقلال به میدان رفت و 24 گل نیز به ثمر رساند. در فصل 74 بیشترین گل را برای استقلال به ثمر رساند ( 6 گل در لیگ و 2 گل در حذفی). در همان فصل نیز با 36 بازی بیشترین بازی را برای استقلال انجام داد . وی اولین بار در بازی دوستانه مقابل تیم ملی عمان در سال 77 بازوبند کاپیتانی استقلال را بر بازو بست.

فوتسال

علیرضا منصوریان ازبازیکنانی است که در فوتبال سالنی تبحر خاصی دارد و در تیم ملی فوتسال نیز سابقه بازی دارد . در مسابقات مقدماتی جام جهانی که فروردین 75 در تهران برگزار شد ، وی در چهار بازی 13 گل به ثمر رساند و بهترین گلزن مسابقات انتخابی لقب گرفت. البته وی در جام جهانی فوتسال نتوانست حاضر شود ، چرا که در اردوی تیم ملی فوتبال برای جام ملتهای آسیا بود.منصوریان در جام رمضان سال 74 نیز به عنوان بهترین بازیکن جام انتخاب شد و یک موتور گازی جایزه گرفت!

خداحافظی علیرضا منصوریان

پنجمین قهرمانی استقلال در جام حذفی با خداحافظی یکی از باسابقه ترین بازیکنان تاریخ این باشگاه همراه بود و علیرضا منصوریان پس از حدود 15 سال که برای اولین بار با پیراهن استقلال به میدان آمد ، در بازی مقابل پگاه گیلان برای آخرین بار پیراهن شماره 10 آبی را بر تن کرد و به دو دهه فعالیت حرفه ای خود پایان داد.منصوریان پس از اویختن کفش هایش مدتی مدیر آکادمی فوتبال استقلال شد.

مربیگری علیرضا منصوریان

بازیکن سابق تیم فوتبال باشگاه استقلال و تیم ملی فوتبال ایران و سرمربی تیم ملی زیر 22 سال و آنالیزور تیم ملی فوتبال بود. وی در تاریخ 11 خرداد 1395 به عنوان سرمربی باشگاه فوتبال استقلال تهران و جانشین پرویز مظلومی انتخاب شد. هم چنین در 29 شهریور 96 از سرمربی گری استقلال استعفا داد.

مربی گری در تیم ملی

منصوریان در سال 2011 همراه با تیم ملی فوتبال ایران به جام ملت های آسیا 2011 اعزام شد که در آنجا وی به عنوان دستیار افشین قطبی اجرای مسئولیت می کرد. همچنین، پس از جدایی افشین قطبی از تیم ملی فوتبال ایران او به عنوان سرمربی تیم ملی در مقابل تیم ملی فوتبال روسیه حاضر شد که در ان دیدار تیم ملی فوتبال ایران توانست با نتیجهٔ 1–0 تیم ملی فوتبال روسیه را شکست دهد. محمدامین حاج محمدی بازیکن وقت تیم نفت تهران در رابطه با تیم ملی امید در زمان مربیگری او گفته است:«ما 3 سال در تیم امید با علیرضا منصوریان به عنوان سرمربی بودیم و حتی با تیم های اروپایی هم بازی کردیم امّا یک باخت نداشتیم.»

افتخارات علیرضا منصوریان

بازیکن

استقلال

لیگ فوتبال ایران (2):1376، 85–1384، نایب قهرمانی (1):83–1382

جام حذفی (2) 75–1374، 87–1386، نایب قهرمانی (1):83–1382

مربی

نفت تهران

جام حذفی نایب قهرمانی:94–1393

استقلال

لیگ برتر خلیج فارس نایب قهرمانی:96–1395

فردی

مربی برگزیده ماه توسط ایفکا:مارس 2015

گفتگو با علیرضا منصوریان

بیا از اول شروع کنیم، از کودکی…

– من در جنوب شهر تهران در محله عباسی در یک خانواده 6 نفره به دنیا آمدم. من یک برادر و دو خواهر دارم و خدا را شکر سایه پدر و مادرم هم بالای سر ماست. من حتی الان هم با وجود مشغله زیادی که دارم، همیشه به خانه پدری و محله کودکی ام سر می زنم. هنوز هم به شدت به خانواده ام وابسته هستم و با اینکه خودم تشکیل خانواده داده ام اما خودم را برای پدر و مادرم کوچک می دانم.

همه می گویند منصوریان خیلی وابسته خانواده است…

– من چه در دوران مجردی و چه الان که خودم خانه و زندگی دارم به شدت وابسته خانواده ام هستم. جز زمان تمرین و مسابقه و زمان هایی که در رستوران هستم، من را فقط در خانه پیدا می کنید. بهترین زمان زندگی من کنار خانواده ام می گذرد و خصوصا به پسرم امیر که همه زندگی من است.

رابطه ات با او چطور است؟ رفیق هستید یا …

– همیشه سعی کرده ام قبل از اینکه پدر فرزندم باشم، دوست او باشم و با او رفاقت کنم. امیر بزرگ ترین سرمایه و همه چیز زندگی من است و رابطه بسیار دوستانه ای با او دارم. امیر هم با من خیلی صمیمی است و حرف ها و درد دل هایش را به من می گوید.

چطور شد که به فکر باز کردن رستوران افتادی؟

– از آنجایی که خودم آدم خوش اشتها و خوش غذایی هستم، به فکر باز کردن رستوران افتادم. مدت ها بود که می خواستم یک بیزینس جدید راه بیندازم و دیدم با توجه به علایقم، بهترین شغل برایم رستورانداری است. الان هم چند شعبه دارم و خدا را شکر از کارم بسیار راضی هستم.

استقبال مردم چطور بود؟

– بهتر است بپرسید استقبال استقلالی ها چطور بود. استقلالی ها همیشه به من لطف داشته اند و استقبال شان از رستورانم هم خیلی خوب بود. البته پرسپولیسی ها هم همیشه لطف داشته اند اما اکثر مشتریانم استقلالی ها هستند. در حال حاضر دو رستوران و یک کافی شاپ در شمال غرب و شمال شرق تهران دارم که البته این دو رستوران بیشتر حالت فست فودی است. شاید روزی رستوران هایم را به حالت زنجیره ای دربیاورم.

ظاهرا خودت هم آشپز قابلی هستی؟

– بله؛ من در زمینه آشپزی مهارت دارم و می توانید من را یک آشپز خوب به حساب بیاورید. البته اوج هنر من پختن کباب است. از کوبیده و برگ و چنجه گرفته تا جوجه و قفقازی و سلطانی و … خلاصه هر چه کباب است، بهترین آن را من درست می کنم.

من به غذاهای سنتی علاقه خاصی دارم. به جز خورشت قیمه و قورمه سبزی که غذای مورد علاقه همه ایرانی هاست، لوبیاپلو را هم خیلی دوست دارم. در کل غذاهای گوشت دار را دوست دارم.

علیرضا منصوریان چقدر به لباس و تیپ خودش اهمیت می دهد؟

– دوستانم من را به عنوان یک مرد خوش تیپ می شناسند. من هم درباره لباس و هم درباره ادکلن بسیار حساس هستم و هر چیزی را استفاده نمی کنم.

چقدر اهل دنیای مجازی هستی؟

– این روزها استفاده از دنیای مجازی و حضور در آن اجتناب ناپذیر است و من ناگزیر تا حدودی در این دنیا سیر می کنم اما علاقه زیادی به آن ندارم. تنها یک صحنه اینستاگرام دارم که از طریق آن با هواداران در ارتباط هستم. همه دوستان، نزدیکان، آشنایان و خلاصه هر کسی که من را می شناسد و با من ارتباط دارد، قطعا می داند که از موبایل متنفر هستم و تنها به جهت کارهای ضروری از آن استفاده می کنم. معمولا هم صدای موبایلم بسته است و خیلی کم از آن استفاده می کنم مگر اینکه کار ضروری باشد. البته تقصیری هم ندارم چون آن قدر تلفنم زنگ می خورد که کلافه می شوم.

پدرت استقلالی متعصبی است.

– پدرم (حاج یدالله منصوریان) از تاجی های بسیار متعصب قدیمی تهران است که خودش از دوران نوجوانی یک استادیوم رو بوده و در تعصب وی به تاج و استقلال تردیدی نیست. او از من هم استقلالی تر است. خیلی ها می گویند چرا منصوریان در بازی هایی که مقابل استقلال دارد، از روی نیمکت تکان نمی خورد، شاید خیلی ها فکر می کنند او فیلم بازی می کند. پدرم همیشه توصیه می کرد اگر مربی شدی حق اینکه مقابل استقلال از روی نیمکت تکان بخوری را نداری و این آویزه گوش من شده است، ضمن این که عاشق استقلال هستم و هر چه در زندگی ام دارم و داشتم به دست آورده ام از نام استقلال است، مگر می توانم جلوی تیمی که همه زندگی ام را مدیونش هستم بلند شوم؟

برادرت پرسپولیسی است؟

 – این را همه می دانند اما خب انصافا تعصبی که محمدرضا روی من و تیم هایم دارد واقعا مثال زدنی است.

 شنیده ام دوستان صمیمی زیادی هم نداری…

 – بله؛ من خیلی دوست و رفیق باز نیستم و تعداد دوستان خیلی نزدیکم محدود است. از فوتبالی هایی که خیلی با من رفیق هستند و رفت و آمد خانوادگی داریم، محمد خرمگاه، علی چینی، علی سامره و بهزاد غلامپور هستند. نزدیک ترین دوست فوتبالی ام حمید بابازاده است که خیلی ارتباط نزدیکی داریم.

هنوز هم اهل ورزش و تمرین هستی؟

– اگر ورزش نکنم که خیلی چاق می شوم. هنوز هم به شدت تمرین و ورزش می کنم. علاوه بر اینکه هم زمان با تمرینات تیمم با شدت تمرین و ورزش می کنم، در منزل نیز تقریبا یک باشگاه بدنسازی کامل دارم. یک اتاق را اختصاص داده ام به دستگاه های بدنسازی و امکان ندارد که روزی یک ساعت را به صورت حرفه ای و جدی ورزش نکنم.

قبلا گفته بودی رئالی هستی و همه تو را به عنوان یک استقلالی – رئالی می شناسند.

 – بله؛ علیرضا منصوریان یک استقلالی – رئالی واقعی است. من همان قدر که روی استقلال تعصب دارم، روی رئال هم تعصب دارم. جالب اینجاست که امیر هم مثل من یک استقلالی – رئالی متعصب است اما باز هم جالب تر این است که محمدرضا برادرم، یک پرسپولیسی – بارسایی است و در زمینه فوتبال 180 درجه با من تفاوت دارد. در واقع محمدرضا تنها پرسپولیسی خانواده ماست.

 نظرت در مورد رئال مادرید با زیدان چیست؟

 – زیدان بازیکن مورد علاقه من بود. وقتی که از فوتبال خداحافظی کرد، من گریه کردم. رئال هم تیم مورد علاقه من است، برای همین هیچ چیز زیباتر از قهرمانی رئال با زیدان در لیگ قهرمانان اروپا نیست.

بدترین فوتبالی که در زندگی ات دیده ای چه بوده است؟

 – بدترین فوتبالی که به عمرم نگاه کردم و خاطره بدش هیچ وقت از ذهنم پاک نمی شود و حتی بعد از آن اشک ریختم، همان دربی بود که در آن ایمون زاید هت تریک کرد. آن دربی را با برادرم می دیدم و بعد از هر گل استقلال به شدت برای محمدرضا کری می خواندم اما در پایان بازی، محمدرضا تا توانست تلافی درآورد.

 از کی فهمیدی که می توانی مربی بشوی؟

 – دقیقا یادم نیست چون فکر می کنم به شکل ذاتی در برخی فوتبالیست ها شکل می گیرد اما به خوبی یادم هست که نت های زیادی از تمرین های مربیانی که تا امروز با آنها کار کرده ام برداشته ام.